Τι είναι ο Νάρκισσος

Καμιά φορά λέμε ή κάνουμε πράγματα που πηγάζουν από την σοφία των προγόνων. Για διάφορους όμως λόγους έχουμε ξεχάσει είτε την πραγματική τους έννοια είτε το βαθύτερο μήνυμα τους. Σήμερα το μάτι μου έπεσε σε ένα άρθρο που έλεγε για τους Νάρκισσους, τους χειριστικούς αυτούς ανθρώπους και πως μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Στο βιβλίο μας Magnum Opus Το Μέγα Έργο αναφέραμε το μύθο του νάρκισσου καθώς και την σημασία του. Θα προσπαθήσω με λίγα λόγια από δω, να σας δώσω το νόημα του μύθου. Ο νάρκισσος είναι ένα λουλούδι που έχει έξι άσπρα πέταλα και αυτό έχει την σημασία του. Γιατί; Το έξι στο συμβολισμό υπονοεί το σεξ. Η λέξη σεξ (sex) είναι η λατινική ονομασία του αριθμού έξι (VI). Και εδώ στην Ελλάδα ο αρχαίος αριθμός έξι (όπως και στην αρχαία Ιταλία) σήμαινε σεξ δηλαδή έρωτα. Αρχικά συμβολίστηκε με δύο γάμμα ενωμένα δηλαδή το δίγαμμα το σημερινό λατινικό F, και αργότερα με το τελικό σίγμα (s) που παρίστανε ένα όρθιο φίδι έτοιμο να επιτεθεί. Το πρόφεραν σίγμα από το συριγμό που κάνει το φίδι. Το φίδι είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο του ερωτισμού που έρχεται σαν ικανότητα στον άνθρωπο αργότερα από την γέννηση του όπως έγινε και στο μύθο των πρωτόπλαστων στον παράδεισο που τους έπεισε να δοκιμάσουν τον απαγορευμένο καρπό που είχε σαν συνέπεια να καταλάβουν την γύμνια τους και να εκδιωχθούν από κει. Πάμε λοιπόν μετά από αυτή την απαραίτητη εισαγωγή να μιλήσουμε για τον νάρκισσο. Το λουλούδι αυτό πρωταγωνιστεί σε μία άλλη «εκδίωξη». Την αρπαγή της Περσεφόνης και την κατάβαση της παρθένας Κόρης (έτσι ονομάζεται η κόρη της Δήμητρας). Να πως έχει ο μύθος (από την Μυθολογία των Ελλήνων του Κ. Κερένυι). «Το κορίτσι έπαιζε με τις κόρες του Ωκεανού και μάζευε λουλούδια στ’ ανθόσπαρτο λιβάδι: τριαντάφυλλα και κρόκους, μενεξέδες, κρίνους και υάκινθους. Παρά λίγο θα είχε κόψει το νάρκισσο, ένα αστραφτερό θαύμα που η θεά Γαία έκαμε να φυτρώσει από πονηριά για χάρη του θεού του κάτω κόσμου, για να ξεπλανέψει το κορίτσι με το μπουμπουκένιο πρόσωπο. Όλοι, θεοί και άνθρωποι, θαύμαζαν βλέποντας το λουλούδι. Από τη ρίζα ξεπετάγονταν εκατό άνθη, γλυκό άρωμα απλωνόταν, και γελούσε ο ουρανός, η γη και τ’ αρμυρό κύμα της θάλασσας. Κατάπληκτο το κορίτσι έπιανε με τα δυό του χέρια εκείνο το μοναδικό λουλούδι σαν να ’ταν ένα παιχνίδι κι ένας θησαυρός. Η γη άνοιξε. Ένα χάος γίνηκε στο Νύσιον πεδίον. Ο κύριος του κάτω κόσμου, ο γιός του Κρόνου, ο θεός με τα πολλά ονόματα ξεπετάχτηκε πάνω μ’ αθάνατα άλογα. Σήκωσε στο χρυσό του άρμα το κορίτσι που αντιστεκόταν και το απήγαγε μέσα στα παραπονεμένα κλάματα του». Αν θα δούμε το αρχαιοελληνικό ετυμολογικό λεξικό (Ματζέντα) την λέξη νάρκισσος εκτός από το λουλούδι οι αρχαίοι μας πρόγονοι εννοούσαν και τη λέξη γονή. Η λέξη γονή (παραγ. γονιός) ήταν η κοινή ονομασία των γεννητικών οργάνων (αντρικού και γυναικείου). Τι περιγράφει λοιπόν ο μύθος; Την πρώτη φορά που κάνει έρωτα μια παρθένα. Και κάτι ακόμα. Στην "αρπαγή" της Κόρης ήταν η μοναδική φορά που ο Άδης επισκέφτηκε την επιφάνεια της γης.